
een laagje bladgoud
bedekt elk stukje herfstbos
betoverend licht
Het leek wel een visioen van Lothlórien.
een laagje bladgoud
bedekt elk stukje herfstbos
betoverend licht
Het leek wel een visioen van Lothlórien.
Eind oktober en nog steeds warm. Ook de magnolia heeft gewacht om zijn zomertooi af te gooien. Vandaag was het dan toch tijd om wat orde in de chaos te scheppen en de bladeren van de grasmat te halen. In t-shirt en korte broek!
luchtspiegelingen
een vergeten zomerdag
midden in de herfst
ritselend vallen bladeren uit de bomen een roodborstje fluit
zwoele nazomer tussen de rode bessen ook witte bloesems
Je weet perfect hoe het zit
en toch blijft het gevoel dat er iets niet klopt hangen…
Mooi hoor, een Gelderse Roos in het voorjaar, met grote witte bloemen.
Maar nog veel spectaculairder in het najaar, als de bladeren nog niet verkleurt zijn en de bessen al volop rijpen. Rood en groen worden niet voor niets complementair genoemd!
Geen idee waar het vandaan kwam.
Het is misschien een zeldzame bijwerking van coronafrustraties, in combinatie met een overdosis zoommeetings in plaats van gezellige barbecues.
De drakeninvasie is een feit. Ze zijn er in alle maten en kleuren en ze zitten overal, vooral in de weg. Verder zijn ze compleet nutteloos en brandgevaarlijk bovendien. Maar zien ze er niet schattig uit?